Isidora Sekulić

Isidora Sekulić je bila prva žena akademik u Srbiji. Kao diplomirana matematičarka i doktorka filozofije, srpsku istoriju i kulturu ipak će zadužiti impresivnim književnim opusom.

Jedna je od centralnih književnih figura modernizma u Srbiji.

Uporednu književnost studirala je s prekidima u Londonu, Parizu i Berlinu, a doktorirala je na filozofiji u Nemačkoj 1922. godine. Bila je nastavnica matematike, upraviteljka Devojačke škole u Pančevu, a zatim u Beogradu profesorka do penzije.

Govorila je šest svetskih jezika – engleski, francuski, ruski, nemački, norveški i švedski, prevodila i pisala kritike o delima naših i svetskih pisaca. Bila je prva žena na mestu predsednika Udruženja književnika i jedna od osnivačica Udruženja nastavnica srednjih stručnih škola.

Kao i Ksenija Atanasijević, početkom Drugog svetskog rata odbila je da potpiše takozvani Apel srpskom narodu, dokument koji su naručili Nemci s ciljem da stvore sliku kako je intelektualna elita za saradnju s okupatorom.

Posle Drugog svetskog rata bila je članica Odbora AFŽ-a (Antifašistički front žena) i jedina žena među osnivačima srpskog ogranka Međunarodne organizacije pisaca (PEN).

Posle kritike Milovana Đilasa, reagujući na nju, spalila je rukopis svoje još neobjavljene knjige o Njegošu, a kasnije, pred smrt, i sve ostale započete radove i privatnu prepisku, zbog čega je veliki deo njene zaostavštine pod velom tajne.

Najpoznatija dela Isidore Sekulić su Pisma iz Norveške, Đakon Bogorodičine crkve, Zapisi o mom narodu, Njegošu knjiga duboke odanosti, Kulturna smotra naroda i mnoge druge.

Gorski je vijenac kujunddžijski trofej besmrtnog duha i savršenog umetnikai to svaki zakivak i mudrost i poezija; svaki je red Gorskog vijenca suština. 

Čitajući stihove Gorskog vijenca čoveku je, s jedne  strane, kao da čita predanje, svetu knjigu, a s druge strane kao da je to najbolja naša „pjesna sa suzama“.

Izvor: Jelena Mitrović i Sonja Bajić, Kakva ženska!, Kreativni centar, Beograd, 2018.

Digitalni izvori

Rukopisi Isidore Sekulić – Univerzitetska biblioteka „Svetozar Marković“